We krijgen een kindje!!!

Eind april, begin mei verwachten we ons eerste kindje! Een wonder, aangezien er behoorlijk aan wat vooraf is gegaan.. Menselijk gezien was het niet mogelijk, maar 'God is bij machte oneindig veel meer te doen dan wij kunnen bidden of beseffen!' Dat blijkt wel weer :)
Eerste trimester was zwaar: veel overgeven en heel moe. Maar nu (ik ben 6 maanden ver) wordt het steeds leuker! Het kindje trapt behoorlijk en je kan er nu al een beetje mee spelen. Zo leuk en bijzonder! Het is de pijn en het verdriet zeker waard geweest, nu al.. We hebben er heel veel zin in om het kleine guppie vast te houden en te knuffelen, maar goed, daar moeten we nog even geduld mee hebben :)
Wanneer het geboren is, zal ik het zeker op de blog zetten!

Blessings! Susanne

Bijbelstudie Jeugd 2 - Je Hart

Je hart

In de Bijbel staat vaak het woordje ‘hart’. Je kunt dit woord op verschillende manieren zien:
* je lichamelijk hart (met de 4 kamers die bloed rondpompt)
* je ‘emotionele’ hart (een kansarm kind kan bijvoorbeeld je hart raken)
* je geestelijke hart (de plek waar God Zijn leven met je deelt: woonplaats van de heilige Geest)

Zoals je vaker kunt zien, gebruikt God de hele schepping om Zijn grootsheid en Zijn karakter te laten zien. In elk mens zit bijvoorbeeld een stukje waarin hij op God lijkt, door de sterren zien we Zijn onmetelijkheid, de regenboog laat zien dat Hij Zich nog steeds aan het verbond houdt dat Hij gesloten heeft om niet nog eens een zondvloed te laten komen, sneeuw is een metafoor die Hij gebruikt om de mensen te laten zien hoe wit Hij ze wilt wassen, een zacht briesje is hoe Hij de heilige Geest omschrijft, enz.
Alles in de schepping laat zien wie God is. Het menselijk lichaam dus ook. Het lichamelijke hart heeft daarom in principe dezelfde werking als het emotionele en het geestelijke: het pompt leven door. Dat is ook wat bedoeld wordt met de tekst uit Spreuken 4:23.

Bewaak daarom boven alles je eigen hart,
want daar ligt de bron van het leven.

Alles begint bij het hart, dat zie je al op het moment dat een eitje bevrucht wordt: al na een paar weken begint het hartje te kloppen en daarna begint het leven echt tot stand te komen: organen worden gevormd, hersenen ontwikkeld en zelfs gevoel is vanaf dat moment reëel.
Emotioneel gezien werkt het net zo: als je hart geraakt wordt door iets, zal er een reactie komen. Kinderen in moeilijke situaties brengen mij ertoe om ze te helpen waar mogelijk. Het heeft ertoe bijgedragen dat ik visie gekregen heb om deze kinderen in de toekomst op te willen vangen. Dat verlangen zit diep in mij en komt regelrecht vanuit mijn emotionele hart. En het zet aan om iets ermee te gaan doen. Nu bijvoorbeeld al zorgt die hartsgesteldheid ervoor dat als ik een kind zie dat het moeilijk heeft, ik automatisch extra aandacht geef, een knipoogje, schouderklopje en/of als dat mogelijk is, de tijd neem om te laten zien dat het kind niet alleen is en als dat het wilt, zijn verhaal kwijt kan. Daar hoef je niet over na te denken, dat kost geen moeite, het gaat helemaal vanzelf. Omdat het in mijn hart zit en dat werkt door in alles wat ik doe.

Wat leeft er in jouw emotionele hart?

Geestelijk gezien hebben we dus ook een hart. Het is het ‘heilige der heiligen’, zoals dat vroeger in de tempel heette: de plek waar God wilt wonen, de plek waar Hij het voor het zeggen heeft, tenminste, als jij dat wilt.

Vertrouw op de HEER met heel je hart,
steun niet op eigen inzicht.
Denk aan hem bij alles wat je doet,
dan baant hij voor jou de weg. Spreuken 3:5

Ook vanuit je geestelijke hart stroomt leven: omdat jij in God gelooft vanuit een diep kennen in je hart, zal dat vruchten afwerpen in je leven. Je karakter wordt gevormd, dingen die eerst belangrijk voor je waren, krijgen nu misschien een heel andere plaats omdat je God toelaat dingen te zeggen en te doen en omdat God liefde is, zal deze liefde door je hele wezen doorstromen naar iedereen om je heen. Dit zijn die ‘werken’ waar we het de vorige keer over hadden. Romeinen 10:9 zegt dit over ‘geloven vanuit je hart’:

Want als uw mond belijdt dat Jezus de Heer is, en uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u gered worden.

Met ‘gered worden’ denken wij meestal automatisch aan het ‘naar de hemel gaan in plaats van naar de hel’. En natuurlijk klopt dit ook. Maar het houdt veel meer in! In de grondtekst betekent ‘sothese’ deliver, health, salvation, save, saving, defender or (by implication) defence. Oftewel: verlossing, gezondheid, redding van de dood, veiligheid en dat je wordt verdedigd door Jezus. Niet alleen in de hemel, maar dus ook hier op aarde! Als je gered bent, heeft het betekenis voor je leven hier: er zal leven mogelijk zijn!

Als jij God toegelaten hebt in je hart: welk verschil zie je bij jezelf?

Deze drie ‘harten’ zijn nauw verbonden met elkaar. Net als geest, ziel en lichaam zijn ze alle drie belangrijk in het functioneren als een gezond mens. Het één kan niet zonder het ander. Als je lichamelijke hart niet meer zou kloppen, heb je een probleem want al het leven zal uitvallen.
Als je emotioneel op slot zit en muren opgetrokken hebt om je gevoel heen om maar geen pijn te voelen, zal je emotioneel compleet verstrikt raken. Je bent niet meer in staat om op een gezonde manier met anderen om te gaan, je weet niet wie je nou eigenlijk bent en al helemaal niet wat je het liefste zou willen. Er is dan geen gezond emotioneel leven meer mogelijk.
Wanneer je geestelijke hart niet functioneert op de manier zoals God het bedoeld heeft, zul je op dit gebied ook problemen ondervinden. Je kan nog wel rondlopen en misschien zelfs gelukkig en stabiel zijn, maar je mist een aanzienlijk gedeelte van jouw totaliteit als mens. Karaktertrekjes die je jezelf hebt aangeleerd, maar niet van God zijn, zullen blijven bestaan, net als ideeën die opgelegd zijn door wereldse maatstaven. Hier zit uiteindelijk nooit leven in, alleen God kan jou dat leven geven: ‘volheid van zijn’. Oftewel: lichamelijk, emotioneel en geestelijk zijn zoals jij gemaakt en bedoeld bent. Je bent compleet en vol van een vruchtbaar en vruchtvol leven. Je leeft met totale voldoening en in eenheid met God.

In de wetenschap komen ze er ook steeds meer achter dat lichaam, ziel en geest met elkaar te maken hebben en niet los van elkaar gezien kan worden. Psychosomatisch noemen ze dat. De werkingen en waarheid van Gods woord wordt hierin steeds meer zichtbaar! Stel je voor: een man is teleurgesteld in zijn ex-vrouw. Hij weet niet wat hij ermee moet, kan niet met zijn emoties omgaan. Resultaat: hij wordt bitter en wil nooit meer een serieuze relatie. Eenzaamheid begint een rol te spelen (we zijn nu eenmaal gemaakt om een gezonde relatie te hebben), hij zal een negatieve kijk krijgen op het leven en weet je dat hij uiteindelijk zelfs last kan krijgen van zijn hart? Hartritmestoornissen, hartaanval, enz. Vaak is ‘stress’ daar de oorzaak van.
In de Bijbel staat dat wanneer je onvergevingsgezind bent, je bitter wordt en dat die bitterheid een slechte wortel in je hart laat schieten, waarop dood in je leven komt. Als diezelfde man ondanks de pijn en het verdriet ervoor gekozen had om Gods hartsgesteldheid aan te nemen en die vrouw vergaf, zou zijn leven er heel anders uitgezien hebben. Zo nauw werken onze ‘harten’ samen!

Om over na te denken:
1 Als God zegt dat Hij naar je hart kijkt, welk hart bedoelt Hij dan?

2 Slapeloosheid, hoofdpijn, buikpijn, vermoeidheid zijn voorbeelden van lichamelijke klachten. Kan jij iets ‘bedenken’ waar deze klachten vandaan zouden kunnen komen?

3 En andersom: als je depressief bent, hoe uit zich dat dan lichamelijk?

4 Welke ‘werken’ komen er uit jou voort en wat wil dat zeggen over jouw hart? (te denken aan tijdsbesteding, hobby’s, manier van spreken, manier van doen naar de mensen om je heen, enz.)

5 Wat wil je dat mensen over je zouden zeggen op je begrafenis? Wat is het droomplaatje van jouw perfecte leven?

6 Als er tussen 4 en 5 een gat zit, waar ligt dat dan aan? Waarom leef je niet zoals je het liefste zou willen? Welke obstakels kunnen er voor jou persoonlijk zijn?

7 Wat zegt God over die persoonlijke obstakels? Hoe kun je die obstakels wegwerken?

Rafaëlgemeente Sion, jeugd 27 januari 2010

Bijbelstudie Jeugd 1 - Heilig Leven

Een heilig leven: gerechtvaardigd door werken (?)

1 Petrus 1:14-16
Voegt u, als gehoorzame kinderen, niet naar de begeerten uit de tijd uwer onwetendheid, maar gelijk Hij, die u geroepen heeft, heilig is, wordt (zo) ook gijzelf heilig in al uw wandel; er staat immers geschreven: Weest heilig, want Ik ben heilig.

Heilig is in het Hebreeuws ‘Kadosh’, wat ‘set apart’ of ‘a cut above’ betekent.
Wat wil dat zeggen in de context van de tekst uit 1 Petrus? Hoe zou je die tekst dan lezen?

Hebreeën 4:12
Want het woord van God is levend en krachtig. Het is scherper dan een tweesnijdend zwaard en dringt door tot het raakpunt van ziel en geest, van merg en beenderen. Het ontleedt de bedoelingen en gedachten van het hart.
Wat wordt hier over Gods woord gezegd?

In de Bijbel is één oorzaak te vinden waardoor het krachtige woord van God zijn kracht kan verliezen. Lees maar (Marcus 7:13):
en zo ontkracht u het woord van God door de tradities die u doorgeeft;
Wat zijn tradities?

Vind je tradities alleen in de kerk of kan je ook jezelf tradities ‘aanleren’?

2 Korintiërs 6:16-18
Wij zijn de tempel van de levende God. God heeft zelf gezegd: Ik zal onder hen wonen en met hen omgaan. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. Daarom zegt de Heer: Ga weg bij de ongelovigen, zonder je van hen af en raak niets aan dat onrein is. Dan zal ik jullie aannemen en jullie vader zijn, en jullie mijn zonen en dochters – zegt de almachtige Heer.’

In de tempel woonde God. Hij was daar met Zijn volle glorie aanwezig. Glorie wil zeggen ‘glorify, honour, have glory, magnify, make glorious, full of glory’ Met diezelfde glorie wil Hij nu in ons leven. Als je de beschrijvingen van Ezechiël leest die Hij geeft over God (in een beeld krijgt hij God te zien), dan zie je dat dat onvoorstelbaar groots en mooi moet zijn geweest: glorieus, krachtig en absoluut niet menselijk. In het leven van Petrus en de andere apostelen, zie je ook die glorieuze kracht van God in hen. Ze hoefden maar ergens langs te lopen en mensen genazen en werden bevrijd. Zelfs hun schaduw genas mensen! Dat was niet alleen weggelegd voor hun, maar ook voor ons. Waarom zien we dan zo weinig van Gods glorie in ons?

Dat antwoord is te vinden in het eerste gedeelte van de belofte die God hier geeft. O.a. ‘raak niets aan dat onrein is’. Wat betekent dit?

Zie je het woordje ‘niets’? Wil dus zeggen dat het niet okee is als je ‘maar een beetje zondigt’: je moet je helemaal afzonderen van alles wat onrein is!
Als je dit gedeelte alleen zou lezen, zou je eruit op kunnen maken dat je geen contact meer mag hebben met mensen die niet geloven. Gelukkig is dit niet zo! Als je het stukje hiervoor leest, zie je hoe Paulus de mensen waarschuwt om je niet te laten beïnvloeden door mensen die geen relatie met God hebben. Omdat er bij heel diepe vriendschappen of liefdesrelaties altijd een wisselwerking plaatsvindt van ideeën, gevoelens, enz., kan jij negatief beïnvloed worden als je te diep met die persoon omgaat. Aan het leven van Jezus kun je echter wel duidelijk zien dat het nooit de bedoeling is geweest dat wij als Amish zouden moeten leven! Juist niet! We mogen volop in de wereld staan, maar pas op dat jij niet op een verkeerde manier patronen en ideeën overneemt die niet van God komen. Daar waarschuwt Paulus ons hier voor.

Waarom doet hij dat?

Welke dingen uit jouw leven kun je bedenken die ‘onrein’ zijn? (niet volgens God bedoelingen?)

Als je Korintiërs zo leest, wie moet er dan onreinheid wegdoen? Tegen wie heeft God het?

Kunnen wij dat zelf?

Een moeilijke vraag: wat is het verschil tussen ‘rechtvaardiging’ en ‘heiliging’? (Justification vs. sanctification) Tip: denk aan wat Jezus’ offer en aan onze eigen verantwoordelijkheid

En om antwoord te geven op één van bovenstaande vragen: nee, dit kunnen we nooit zelf. Hier hebben we Gods genade bij nodig!

Wat is genade?

Het wordt vaak als ‘the big cover-up’ gezien “ik weet dat ik dit niet moet doen, maar gelukkig kijkt God naar mijn hart en maakt het niks uit” Dit is een leugen. Misschien moeilijk om aan te nemen, maar Gods woord staat vol van tegenbewijzen.

Matheus 7:20 en 21
U kunt hen herkennen aan hun vruchten. Men plukt geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels. Een goede boom draagt goede vruchten, een slechte boom draagt slechte vruchten. Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen en een slechte boom geen goede. Iedere boom die geen goede vruchten draagt, wordt omgehakt en in het vuur gegooid. Zo kunt u hen herkennen aan hun vruchten.
Niet iedereen die tegen mij zegt: Heer! Heer! komt het hemelse koninkrijk binnen, maar alleen wie de wil doet van mijn Vader in de hemel.

Hoe weet je of iemand echt een kind van God is of niet?

Even concreet: wat kunnen die vruchten zijn? En waar heeft het altijd mee te maken?:

Het laatste zinnetje hebben we vet gemaakt. Wat denk je dat Jezus met deze zin duidelijk wil maken?

In het Eerste/Oude Testament kreeg Mozes de wet. Allemaal regels hoe je je behoort te gedragen. Niet om het volk Israël te beperken of dwars te zitten, maar juist om het volk gezond te houden zodat Gods beloften ook echt uit konden komen.
Dit werkte niet. Waarom niet denk je? Waar ligt het fundamentele probleem?

In het Tweede/Nieuwe Testament verandert er veel. Jezus heeft laten zien hoe de wet bedoeld was en het afgemaakt. De bewijzen hiervoor kun je onder andere zien in Mat.5. ‘U hebt gehoord dat er gezegd is: Pleeg geen echtbreuk. Maar ik zeg u: wie met begeerte naar de vrouw van een ander kijkt, heeft in zijn hart al echtbreuk met haar gepleegd.’

Dus eerst zei de wet dat je niet met een ander dan je eigen vrouw (of man!) naar bed mocht of een liefdesrelatie mocht aangaan, maar Jezus gaat verder: je mag er zelfs niet aan denken!
Wat is moeilijker om je aan te houden? Welke standaard is hoger?

Zou God dingen van je vragen die niet haalbaar zijn?

Nope, nooit en te nimmer! We kunnen dus heilig zijn zoals Hij en we kunnen leven naar de standaard die Hij zet voor ons. Maar dat lukt niet uit onszelf. En dat is waar genade om de hoek komt kijken!

In Joh.1:16 staat:
Van zijn volheid hebben wij allen ontvangen, genade op genade.
Genade op genade ontvangen? Hoe kan dat nou? In de grondtekst staan hier twee verschillende woorden: het eerste woord is chanan en het tweede woord is charis. In de wet ontvingen wij charis: de genade van buitenaf die Noach onder andere kreeg.
Door Jezus ontvangen wij nu chanan: ‘the divine influence upon the heart with its reflection in life.’
Oftwel: een goddelijke genade die wij in ons hart ontvangen en wat uitwerking heeft op ons leven. Dat gaat dus veel dieper!

In Openbaring kom je vaak één zin tegen: “Ik ken uw werken” O.a. in Op.2:1, 8, 14, 19, 3:7 en 14. Jezus zegt het tegen elke gemeente in Openbaring! Waarom? Een boom herken je aan zijn vruchten. Als je van binnenuit echt gelooft en vertrouwt op Jezus, zal dat zichtbaar zijn in je leven door de dingen die je doet. Als dit niet zichtbaar is, kun je je dus afvragen of het wel klopt wat je doet. Vertrouw je God wel echt? Vind je Hem echt het belangrijkste in je leven?

Jacobus en Paulus zeggen het op een confronterende manier (Jac.2:24):
Het is duidelijk dat een mens door daden wordt gerechtvaardigd en niet alleen door geloof.

Ze halen hier als voorbeeld Abraham aan die gehoorzaam is door zijn zoon te willen offeren en daardoor rechtvaardig wordt verklaard door God.

1 Joh. 2:1-3
Kinderen, ik schrijf u dit met de bedoeling dat u niet zou zondigen. Maar ook al zou iemand zonde doen: we hebben een helper bij de Vader, Jezus Christus, die rechtvaardig is, die onze zonden uitwist, en niet alleen die van ons, maar die van de hele wereld.
Hoe weten wij dat we God kennen? Doordat we ons houden aan zijn geboden.

Duidelijk is dat iedereen zondigt. Iedereen doet dingen die hij/zij niet moet doen. Jezus heeft dat voor ons opgelost. Maar alleen wanneer wij in Hem geloven en voor Hem leven. Hoe weten we dan dat we God echt kennen? (zie laatste zin)

Wat je tegenwoordig vaak in de kerk ziet, is de opvatting dat God naar je hart kijkt en dat dan alles goed is. Vaak denken we dat ons hart goed is. Maar de Bijbel geeft duidelijk aan dat er bewijzen zullen zijn als we écht geloven in God: de vruchten. Een levensstijl van gehoorzaamheid naar God, mogelijk door de genade van Hem die van binnenuit komt en dieper gaat dan wat dan ook! Aan ons de keus. Over de eindtijd wordt gezegd door Timotheus in 2 Tim. 3:1-5
‘Besef wel dat er in de laatste dagen moeilijke tijden zullen aanbreken. Want de mensen zullen zelfzuchtig zijn en belust op geld, arrogant en hoogmoedig, lasteraars, ongehoorzaam aan hun ouders, ondankbaar, goddeloos, liefdeloos, onverzoenlijk, kwaadsprekend, onbeheerst, wreed, kwaadwillig, verraderlijk, roekeloos, verwaand, meer genotzuchtig dan godvruchtig; de schijn van vroomheid zullen zij ophouden, maar het wezen ervan verloochenen. Houd zulke mensen op een afstand.’

Niet alleen bij de ongelovigen zie je vaak deze karaktertrekjes, ook in de kerk (evangelisch of conservatiever maakt niets uit!) zie je dit in de eindtijd. Kijk maar naar het dikgedrukte gedeelte. Mensen kunnen heel vroom doen, maar ondertussen zie je aan de vruchten dat het niet klopt. Als je nog eens de vruchten wilt zien hoe ze in de Bijbel genoemd worden, kijk dan naar Galaten 5:22-23: Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Streef naar vrede met alle mensen en naar een heilig leven, want zonder dat zal niemand de Heer zien. (jijzelf niet en de mensen om je heen niet!) Heb.12:14


Rafaëlgemeente Sion, jeugd 6 januari 2010

De vijfvoudige bediening

Ik kwam laatst tot een leuke ontdekking. Als je uit een evangelisch gezindte kerk komt, heb je het waarschijnlijk wel een keer horen vallen: de vijfvoudige bediening. Niet dat letterlijk die term gebruikt wordt in de Bijbel, maar aan de hand van Efeziërs 4:11 kun je het wel opmaken:

En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars...

Niets nieuws: God heeft mensen een verschillende bediening gegeven in de gemeente om Zijn Koninkrijk gezond te kunnen bouwen. Maar laatst was ik in Jeremia aan het lezen, toen ik de volgende tekst tegenkwam:

De priesters zeiden niet: Waar is de HERE; en zij die zich met de wet bezighouden (de leraren), wilden Mij niet kennen; de herders werden van Mij afvallig; de profeten profeteerden door Baäl en liepen hen die geen baat brengen, achterna. (Jeremia 2:8)

Het stuk gaat erover dat het volk van God zich afgekeerd heeft van Hem. Wat mij opviel, waren twee dingen:

- Dat ook hier drie van de vijf bedieningen terugkomen: de leraren, de herders en de profeten.

- En dat het om het kennen (RELATIE) van God gaat, anders loopt alles mis.

Allemaal hadden ze een speciaal doel: De leraren hadden als doel om God te leren kennen door Zijn woord, de herders waren bedoeld om dichtbij God te leven om te kunnen herderen en de profeten zouden het woord van God doorgeven, wat ook alleen mogelijk is als je dicht bij Hem leeft. Maar je ziet tegelijkertijd ook waar het fout ging: de mensen richtten zich niet op God en liepen daardoor hun doel mis.

Het volgende waar ik overna aan het denken was, is het feit dat er wel verschillen zijn tussen de tekst uit Efeziërs en uit Jeremia. Als eerste wordt de bediening 'priester' later niet meer genoemd en zijn er twee bedieningen bij gekomen: de evangelisten en de apostelen. Toen ik vroeg waarom dat zo was, kreeg ik een helder antwoord (waardoor ik me niet heel intelligent voelde..;)) "Het draaide eerst alleen om het volk van God (Israël) en Jezus was nog niet gestorven en opgestaan" Oftewel: er viel nog niks te evangeliseren of nieuwe bevolkingsgroepen te bereiken, want het volk van God kende Hem door de traditie heen, en het was alleen bedoeld voor hun, niet voor de rest van de wereld...

Dat er priesters genoemd worden in Jeremia, deed me denken aan de tekst uit 1 Petrus 2:9

Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht

In deze tekst is duidelijk te lezen dat iedereen die Jezus aanneemt en voor Hem leeft, een koninklijke priester is. Dus wat voor elke bediening geldt of je nou leraar bent of evangelist: je bent ook nog een priester!

En dat bracht me terug bij de tekst uit Jeremia: de priesters zochten God niet. In die tijd stond de tempel nog overeind, met de Voorhof, het Heilige en het Heilige der Heiligen. God woonde in het Heilige der Heiligen en één keer in het jaar werd er een priester uitverkoren om Zijn heiligdom te betreden om de fouten van de mensen goed te maken voor God. Daarvoor moest je Hem 'zoeken', of beter gezegd 'be-zoeken', aangezien ze precies wisten waar Hij was...

Ze waren de vertegenwoordigers van de mensen bij God en van God bij de mensen. Precies wat er staat over Jezus in Romeinen 8:34:

Christus Jezus is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte, die ter rechterhand Gods is, die ook voor ons pleit.

Hij is de vertegenwoordiger van God bij de mensen en van de mensen bij God. Hij pleit voor ons. Jezus wordt ook de Hogepriester genoemd, wat dit alleen maar meer onderstreept.

Leuk om te weten, maar wat kunnen wij hiermee? Wij worden ook priesters genoemd, dus hebben wij als het ware dezelfde taak: vertegenwoordigers zijn tussen God en mensen. Maar dat kan blijkbaar alleen als wij het eigendom zijn van Hem. En aangezien God niet manipuleert, bepalen wij zelf of we het eigendom van Hem willen zijn of niet: in hoeverre laten wij toe hoe ver God mag gaan in onze levens? Zijn wij het totale eigendom van Hem alleen, of ook nog een beetje van onszelf of laat je je vormen door de wereld? Als je compleet van Hem bent, draait het maar om één ding: een diepe RELATIE hebben met de levende God. De enige manier om te weten hoe je Zijn eigendom kunt worden en blijven. En als we dichtbij Hem zijn, kunnen we als vertegenwoordigers optreden voor al die mensen die God nog niet kennen, mensen die ziek zijn of hulp nodig hebben.

Naast dat wij het zelf ontzettend hard nodig hebben om samen met God te leven, is de mate waarin wij een relatie hebben met Hem ook bepalend in hoe effectief wij kunnen zijn voor anderen. En anders lopen wij ook helemaal ons doel mis, net als in Jeremia!

Een gebed

"Lieve God,

Dank U dat U spreekt en ons dingen wilt laten zien. Het is zo gaaf om te beseffen dat U zich echt bezig houdt met ons! Gisteren ging de preek over de verloren zoon en er zaten wel leuke punten in. Niet altijd even Bijbels, maar het liet wel een stukje van uw hart zien. Maar dan moet ik toch weer denken aan de uitleg die ik een keer gekregen heb en waardoor U mij echt een dikke openbaring hebt gegeven over uw geweldige verlossingsplan! U zei dat de verloren zoon voor de Joden staat en de andere zoon voor de Christenen. Hoe gaan wij reageren als de Joden terugkomen bij U en er een feest wordt gegeven? In de Bijbel spreekt U over een bruiloftsfeest waarbij de Joden duidelijk de Bruid zijn en wij Christenen de gasten, die misschien niet eens willen komen als U ons uitnodigt. Zo mooi om te zien hoe uw verlossingsplan bedacht is door U! U koos er eerst voor om een volk apart te zetten, die U kon zegenen, met de bedoeling dat andere volken jaloers zouden worden en daardoor ook op zoek zouden gaan naar U. Maar toen zij hun rug naar U toekeerden en de zegen niet meer over kon komen op ze, U het precies andersom gedaan heeft: door andere volken christen te maken, kan uw eigen volk zien dat U leeft en naar hun hart verlangt. Allemaal bedacht zodat iedereen, elk volk, U zou kunnen leren kennen. U Wilt dat iedereen gered wordt. Zoveel houdt U van mensen. En van mij! Die liefde ging zelfs zo ver dat U uw enige Zoon, die rein, goed en een complete afspiegeling van U was, geslacht heeft. Zelfs heel letterlijk geslacht: zoveel pijn heeft Hij geleden en zo'n vreselijke dood gestorven.. Terwijl Hij niks fout heeft gedaan. Alleen maar omdat Hij zoveel van ons hield, net als U. Ik verdien het absoluut niet en U wist dat, maar toch stierf U voor mij. Daar word je toch stil van...

Wel een enorme opluchting om te weten dat U opgestaan bent. Niet alleen vanwege de consequenties die dat heeft voor mij, maar ook omdat het goed is om te weten dat het nu weer goed met U gaat. Lichamelijk gezien dan. Nou ja, eigenlijk ook niet echt. Uw Lichaam is nog steeds verscheurd. Nog steeds bent U in stukken verdeeld. O Heer, wat een bende maken wij er toch van! Vandaar natuurlijk ook uw uitspraak dat wanneer de Kerk een eenheid is, de mensen zullen zien dat U leeft! Nu liggen er nog overal stukjes van U. Maar uw complete weerspiegeling is niet te zien voor de wereld. Wij gaan gewoon lekker door met uw Lichaam kapot maken... Wat verschrikkelijk! Heer, wilt U ons vergeven? En help ons alstublieft om in eenheid te leven, net zoals de eerste gemeente. Want als wij onze broers en zussen liefhebben zal er leven zijn, staat in uw Woord. En leven staat voor genezing, groei, vruchtdragen, nieuwe dingen en overstromen van uw zegen. Bedankt Heer voor die openbaring! 't Is zo belangrijk om U echt te volgen, want dan alleen is er eenheid mogelijk. Als wij uw liefde hebben en leven in die liefde, kunnen we andere broers en zussen in andere kerken liefhebben en samen gaan werken. En dan zullen wonderen mogelijk zijn!

Het duurt niet lang meer voordat U terukomt. Gelukkig. Maar we zijn daar, geloof ik, nog niet helemaal klaar voor. Heer, help ons. Help mij. En red ons. Hosanna! Amen"

Gebedsweek

Deze week is de nationale Week van Gebed en ook wij zijn er 'druk' mee. Afgelopen dinsdag- en woensdagavond hebben we een avond van aanbidding en gebed gehad. En wat een verschil tussen de beide avonden. Dinsdag vol vuur en in volle autoriteit en de avond daarna leek het wel alsof 'de hemel van koper was'. In de voorbereiding hebben we niet echt veel anders gedaan, dus ik vroeg me af wat er nou aan de hand was. Waarom kan er zo'n verschil zijn tussen twee soortgelijke avonden? En nu worden steeds meer dingen duidelijk..

De zichtbare wereld waarin we leven is niet waar het om draait. Het is er, maar het is niet het enige en zeker niet het belangrijkste! Er is zoveel meer tussen hemel en aard!

Ik merk dat, hoe meer je met God bezig bent, des te meer strijd er komt als je niet oppast. En gisteren was die strijd zo duidelijk merkbaar! De pijlen stonden op scherp: Robert die weer last van zijn hart kreeg, in mijn buik begon het te steken, dikke chaos w.b. de muziek/aanbidding en mensen die op slot leken te zitten. Terwijl we toch echt van te voren leven hebben uitgesproken en God gezocht hebben.

Maar toen maakte God duidelijk dat er bepaalde bedekkingen kunnen zijn over een gebied, of dat nou je stad, land of kerk is. En hoe dichter jij in de buurt komt om die machten zichtbaar te maken en te ontmantelen, des te meer die krachten zullen proberen om die bevrijding tegen te gaan. Meppel is interkerkelijk naar God gegaan om zonden te belijden, vergeving te vragen en voor eenheid te bidden. God spreekt over welke macht ons in de greep houdt en satan merkt dat hij geen poot meer heeft om op te staan. Heerlijk! Nog even, en dan zullen we de machten voorgoed verwerpen en kan God alles doen wat Hij wilt: genezen, bevrijding geven en heel Meppel laten zien dat Jezus leeft!

Gisteravond in het begin was een aparte avond. Maar later werden zoveel dingen duidelijk gemaakt over wat er zich afspeelt in de hemelse gewesten! Satan wist dat er wat zou gaan gebeuren en probeerde ons onzeker te maken. Maar wij weten wie we zijn: gered door het bloed van het Lam, gereinigd en geheiligd, erfgenamen van God en al het goede wat daarbij hoort. Door Zijn striemen in ons genezing geworden. Satan kan gaan manifesteren, maar hij is allang overwonnen! Ben zo benieuwd hoe het allemaal verder zal gaan! Maar het zal zeker goed komen, want God is in control!

Shabbat

Al eens nagedacht over de shabbat? Als velen gelinkt aan de 'zondagsrust'? Laatst drong het pas echt tot me door hoe mooi Papa dat bedacht heeft. Uiteindelijk heeft het allemaal weer met relatie te maken..

Adam liep in de hof met God. Niet één dag in de week, maar elke dag. En er was één dag die helemaal voor God geheiligd was, oftewel voor Hem apart gezet. Het verhaal kennen we: ze eten de verkeerde vrucht en gaan geestelijk dood: afgesneden van God. Sindsdien doet God er alles aan om de relatie te herstellen tussen Hem en de mens. Om te beginnen gaf Hij hun in de hof al dierenhuiden om zich mee te kleden en offerden Kaïn en Abel dieren en vruchten aan Hem. Dat had in eerste instantie niks met God originele plan te maken, maar het hielp wel om hun zonden weg te werken om contact te kunnen krijgen met Papa.

Je ziet hoe het volk Israël uitgenodigd wordt op de berg om voor God te komen, omdat Hij een relatie met ze aan wilde gaan. Maar zij waren bang en durfden niet. Alleen Mozes ging en pleitte voor het volk.

En toen kwamen de tien geboden. In de hof waren die niet nodig geweest: alles was goed en niemand haalde het in zijn hoofd om vreemd te gaan (niet dat dat überhaupt mogelijk was). God had de eerste liefde van Adam en Eva en Hij kon ze laten zien wat ze moesten doen en wie ze waren. Maar na de zondeval was alles anders en plotseling moest het in de tien geboden opgeschreven worden dat de mensen één dag in de week apart zouden zetten voor God.

Ik was een paar dagen geleden Ezechiël aan het lezen en toen viel het me pas op. De Shabbat is bedoeld om een relatie met Hem aan te gaan. Zoals God het Zelf zegt: het is een teken tussen Mij en hen, opdat zij zouden weten, dat Ik, de Here, hen heilig (Ez.20) Dus door een relatie aan te gaan, worden wij apart gezet en 'daardoor zullen wij leven'. Houd je je er niet aan, verval je vroeg of laat in zonde en verhard je hart.

Ik geloof wel dat wanneer wij gevuld zijn met de heilige Geest -herkenbaar aan de vruchten en gaven- wij elke dag met God wandelen zoals Adam dat deed. Maar toch, het blijft heel bijzonder dat zo'n trouwe, goede en rechtvaardige God, zo vol genade is dat Hij telkens weer een plan b, c en d verzint om Zijn hart dichter bij die van ons te krijgen. Pure genade!

Marcus 1:9 t/m 13

De doop en de verzoeking in de woestijn
9 En het geschiedde in die dagen, dat Jezus Nazaret in Galilea verliet en Zich door Johannes in de Jordaan liet dopen.

Zelfs Jezus liet zich dopen. In andere evangelien kun je lezen hoe Johannes daarop reageert en hoe Jezus handelt. Dit is het moment dat de bediening van Jezus begint. Hij staat achter ‘de doop van bekering en vergeving van zonden’ en ondergaat het zelf ook.

10 En terstond, toen Hij uit het water opsteeg, zag Hij de hemelen scheuren en de Geest als een duif op Zich nederdalen. 11 En een stem [kwam] uit de hemelen: Gij zijt mijn Zoon, de geliefde; in U heb Ik mijn welbehagen.

Vanaf dat moment scheurden de hemelen (er zijn 3 hemelen: de eerste hemel is dat wat wij kunnen zien: sterren, zon, enz. De tweede hemel is het rijk waar satan heerst en de derde hemel is de hemel waar God heerst) Als iets scheurt, is het niet mogelijk om het nog weer aan elkaar te krijgen; het is als het ware voorgoed open. Zo is het nu ook met de hemelen: God is dichtbij gekomen. Dat gebeurde allemaal op het moment dat de Here Jezus zich liet dopen.
De heilige Geest kwam als een duif. Jezus wordt op dit moment als het ware gezalfd:
God de Vader bevestigt de identiteit en bediening van Zijn Zoon, net zoals Hij vandaag de dag nog bij ons kan doen. Hij spreekt het uit, waardoor het vanaf dat moment vast staat dat het gaat gebeuren. In de hemelse gewesten (de hemelse rijken die wij niet kunnen zien: de tweede en derde hemel) is het er al, onder de eerste hemel (de zichtbare wereld) zal het ook te zien zijn. In de Bijbel zie je dat God vaak dingen zegt door profeten heen die gaan gebeuren. Bijvoorbeeld bij David. Hij was een arme herdersjongen die eigenlijk niet eens meetelde als volwaardig lid van de familie. Maar de profeet Samuel kwam in opdracht van God naar hem toe en zalfde hem met olie. Olie staat voor Gods Geest (in dit verhaal de duif die nederdaalt) en Samuel sprak de bestemming en identiteit van David uit als koning van Israel. Het duurde daarna nog een hele tijd voordat het in de zichtbare wereld te zien was, maar voor God stond het vanaf dat moment vast dat het ging gebeuren. Zo ook hier bij Jezus.

12 En terstond dreef de Geest Hem uit naar de woestijn. 13 En Hij werd in de woestijn veertig dagen verzocht door de satan en Hij was bij de wilde dieren, en de engelen dienden Hem.

Nadat God de bestemming/doel van het leven van Jezus had uitgesproken, werd Hij naar de woestijn gebracht. In de woestijn is het warm, droog, eng, hongerig, dorstig en eenzaam. Deze dingen gebruikte God om Jezus te helpen groeien in zijn bestemming. Net als David moest Jezus door een moeilijke periode om klaar gestoomd te worden voor het werk dat Hij zou gaan doen. Veertig dagen moest Hij in de woestijn blijven waarin satan probeerde Hem onderuit te halen. Dat lukte natuurlijk niet (zie ook de andere evangeliën hoe Jezus het van satan won). Waar ‘de wilde dieren’ precies voor staan, zijn de geleerden nog niet over uit. Sommigen denken dat het gewoon betekent dat er letterlijk wilde dieren waren. Geen rare gedachte als je weet wat voor dieren er in de woestijn leven… Maar anderen denken dat hier de demonen mee bedoeld worden. Ook geen rare gedachte, aangezien dat ook voorkomt in de andere evangeliën over deze verzoekingen in de woestijn en dezelfde uitdrukking gebruikt wordt in meerdere bijbelboeken om demonen aan te duiden. Als dat laatste het geval is, zie je dat er duidelijk een strijd is tussen twee partijen: satan en zijn demonen en Jezus en Zijn engelen.

Marcus 1:1 t/m 8

Ben de laatste tijd erg druk geweest, maar bij deze weer eens wat leesvoer... Ben begonnen met een Bijbelstudie van Marcus, ook om de jeugd te stimuleren zelf de Bijbel te gaan pakken. Hieronder deel 1 van de studie (Marcus 1:1-8)

1 Begin van het Evangelie van Jezus Christus.

Evangelie betekent letterlijk ‘het goede nieuws’. Met het goede nieuws wordt bedoeld het leven, sterven en opstaan van de Here Jezus. De overwinning die wij daardoor hebben!

2 Gelijk geschreven staat bij de profeet Jesaja:
Zie, Ik zend mijn bode voor uw aangezicht uit, die uw weg bereiden zal; 3 de stem van een, die roept in de woestijn: Bereidt de weg des Heren, maakt recht zijn paden,

Het boek Jesaja is in 700-690 v.C. geschreven – ruim 700 jaar voordat Jezus kwam!
Bode = boodschapper. Hier staat letterlijk dat God een boodschapper vooruit stuurt die de weg/de komst van de Messias in de woestijn zal verkondigen. Die boodschapper roept het volk Israel (en ons in tweede instantie) op om klaar te zijn voor de komst van de Messias, Jezus, de Zoon van God en om te zorgen dat er geen obstakels zullen zijn om Zijn komst in de weg te staan.

4 geschiedde het, dat Johannes doopte in de woestijn en de doop der bekering tot vergeving van zonden predikte.

700 jaar nadat Jesaja deze woorden door kreeg van God, is er een man in de woestijn die dit letterlijk doet. Deze man heet Johannes de Doper. De doop was er om de mensen te laten welke ’leer’ je volgde. Je werd alleen door Johannes gedoopt als je tot bekering kwam van je zonden (je daarvan afkeerde) en je daardoor vergeving ontving van God. Zonden stonden en staan nog steeds in de weg om Jezus de ruimte te geven: ‘Zijn weg te bereiden en Zijn paden recht te maken’

5 En het gehele Joodse land liep tot hem uit en alle inwoners van Jeruzalem, en zij lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan onder belijdenis van hun zonden.

Iedere Jood en elke inwoner van Jeruzalem (ook overwegend Joods) geloofde wat er in Jesaja stond en had er van gehoord. Als er dan een man komt die letterlijk doet wat de profeet eerder al schreef, dan doe je wat Johannes (eigenlijk God) van je vraagt. De mensen in die tijd werden onderdrukt door de Romeinen en mede daardoor verlangden ze heel erg naar de komst van de Messias.

6 En Johannes was gekleed met kameelhaar en met een lederen gordel om zijn lendenen, en hij at sprinkhanen en wilde honing.

Johannes zag er, ook voor die tijd, niet standaard uit. Maar waar wij westerlingen vaak overheen lezen, is dat Johannes op precies dezelfde manier gekleed ging als Elia, een profeet van God die ook een belangrijke rol gespeeld heeft in de geschiedenis van Gods Koninkrijk. Johannes leefde net als Elia voor God met een oprecht hart en durfde alles los te laten wat mensen kunnen binden aan deze wereld (uiterlijk, rijkdom, enz)

7 En hij predikte en zeide: Na mij komt, die sterker is dan ik, wiens schoenriem ik niet waardig ben, nederbukkende, los te maken. 8 Ik heb u gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met de heilige Geest.

Hier heeft hij het natuurlijk over de komst van Jezus. Ondanks zijn verschijning als profeet, zegt Johannes dat hij niks voorstelt vergeleken bij Jezus. Wat Joh. doet (dopen met water) is niks vergeleken met wat Jezus doet (dopen met Zijn Geest)

He loves us!

De laatste tijd zijn we bezig in de gemeente met Gods liefde en Hem persoonlijk kennen, in plaats van kennis van Hem hebben. Een onderwerp dat misschien al zo vaak behandeld is in preken en waar we al zoveel vanaf weten. Maar ervaren we het ook echt ten diepste?

Gisteren waren de leuke luitjes van onze jeugd/jongeren er weer. Het was een toffe avond: ze waren er allemaal en we hebben het één en ander kunnen delen over occultisme, wat onze plek is en de autoriteit die ons gegeven is. Maar na afloop toen ze allemaal al lang thuis waren, begon het toch te knagen. Want we kunnen wel al die dingen vertellen en zeggen hoe belangrijk het is om de Bijbel te lezen, God te kennen en tijd met Hem door te brengen, maar bereik je daarmee wat je wilt? Tuurlijk is onderwijs goed en is de Bijbel Gods Woord. Maar wil je kennis van Hem overgeven en de stappen die je daarbij kunt zetten om dat voor elkaar te krijgen, of wil je dat ze Gods liefde voor hun gaan zien, dat ze echt een levende relatie met Papa krijgen?

Een opmerking die ik mezelf hoorde maken richting mijn man (blijft leuk klinken), was dat alles wat je niet vanuit liefde voor en van God doet, puur alleen religie kweekt. En dat wil je niet. God is een persoon, geen instituut. Wat ik zo onwijs moeilijk vind om te horen, is dat veel mensen die echt wel van God houden, het moeilijk vinden om tijd te vinden om met Hem door te brengen. Hoe is dat mogelijk?? Als je verliefd bent, wil je toch ook alleen maar bij die ene zijn? Wat klopt er dan niet?

Wederom kwam ik als antwoord op die vraag bij die liefde van God. Iets anders is er niet. Je kunt dingen van Hem zien die jouw hele wereldje op de kop zetten, je kunt kijken naar het heelal en versteld staan van Zijn grootheid en je vaderbeeld kan helemaal hersteld zijn waardoor je God echt als een liefdevolle Papa ziet. Maar heb je je hart weleens helemaal open gezet voor Hem? Alle ideeën (goed of slecht) die je van Hem hebt, losgelaten? Hem alle vertrouwen gegeven zonder iets terug te houden? And most importantly: heb je Hem met een open hart gevraagd of Hij wilt laten zien hoeveel Hij van je houdt?

In augustus 2002 heb ik God voor het eerst als persoonlijke God ervaren. Dat gebeurde terwijl Hij me genas tijdens een genezingsdienst van een ernstige spierziekte. Ik was niet christelijk opgevoed en een paar maanden daarvoor was ik voor het eerst es gaan kijken in een kerk. Mind-bubbling.. Na die genezing hield ik echt van God en wilde voor Hem leven. Dus wat deed ik? Elke dag met veel moeite bijbellezen, elke avond bidden en af en toe zette ik een cd op met gospelmuziek om keihard mee te zingen. Als ik die dingen deed, voelde ik me weer rustig, want ik had die dag aan de eis voldaan wat bij een 'goede christen' hoort. Een soort van schuldgevoel afkopen met goede dingen doen zeg maar. Ik zag veel christenen om me heen die al jaren hetzelfde deden en veel over God konden vertellen. Maar het kostte mij (en die anderen ook!) zoveel moeite elke dag weer! "Discipline opbrengen", "gewoon zo doorgaan, je bent goed bezig" waren de antwoorden die ik daarop kreeg. Dus Susanne lekker doorgaan. Maar met wat eigenlijk? Puur religietje spelen! En waar ging Jezus tijdens Zijn tijd op aarde juist tegenin? De religieuze poeha's die alles dachten te weten en kennen, behalve God persoonlijk! Met wie ging Hij wel graag om? De mensen die absoluut niet op een heilige manier leefden: hoeren, dieven, manipulators and so on.

In mei 2003 ben ik naar Soulsurvivor geweest en wat daar met me gebeurd is, is absoluut geweldig! Ik werd overwhelmed met Zijn liefde. 't Was net of er een warme douche met volle kracht over me heen ging wat elke porie, cel en binnenste in mijn lichaam aanraakte. Zo'n pure, alles overheersende liefde! Achteraf kwam ik erachter dat dat de heilige Geest moest zijn geweest, maar op dat moment was ik alleen maar overdonderd met de liefde die God voor mij heeft! Depressiviteit, een verkeerd zelfbeeld en onvergevingsgezindheid waren spontaan opgelost: helemaal weg en nooit meer teruggehad! Als je eenmaal Gods liefde zo reëel gevoeld hebt -en ik ben echt niet voor 'als het goed voelt, dan is het goed'-religie- maar dan verandert je dat voor de rest van je leven! Dat is iets wat je niet meer loslaat en waar je altijd uit kunt putten. Maar het zorgt er ook voor dat je elke dag het liefst de hele dag met Papa bezig wilt zijn. Dat is nu al ruim vijf jaar zo en het wordt alleen maar sterker. En het leuke is: als je door omstandigheden een keer een dag hebt waarop het niet lukt om de tijd te vinden die je zou willen besteden aan Hem, dan maakt dat niet zoveel meer uit. Je verlangen om bij Hem te zijn wordt groter, maar je weet ook dat Hij zoveel van je houdt, dat een dag iets minder contact daar niks aan verandert.

Ik merk nu helemaal sinds ik getrouwd ben, dat contact met Robert mij helemaal geen moeite kost, al moet ik soms wel bewust eventjes tijd vrijmaken als je merkt dat je elkaar een dag niet zo heel diepgaand gesproken hebt. Ik houd van hem en wil bij hem zijn. Het is heerlijk om samen dingen te doen of gewoon lekker op de bank te hangen. Zo lang je maar samen bent. Een liefdesbrief is leuk, maar als ik hem nooit persoonlijk zou horen zeggen dat ie ook van mij houdt, wordt het een saaie bende en begin je op een gegeven moment toch aan die liefde te twijfelen. Die brief is er als 'extraatje', naast dat je een relatie met hem hebt. Is het niet hetzelfde met de Bijbel en God persoonlijk kennen? Ik moest gisteren denken aan een moderne gelijkenis: je hebt een nieuwe digitale tv en wilt die gaan gebruiken. Maar je hebt een gebruiksaanwijzing nodig om dat ding aan de praat te krijgen (ik wel althans..) Het is niet je doel om die gebruiksaanwijzing uit je kop te leren zodat je alle skunt vertellen over die t.v., maar je doel is om uiteindelijk de t.v. te gebruiken zodat je met een scherp beeld naar je favo programma's kunt kijken. Zo is het ook met de Bijbel. Het is een handleiding, maar niet je uiteindelijke doel. Ik denk dat dat heel belangrijk is om in de gaten te houden.

Conclusie: stop alsjeblieft met kerkje spelen en religieuze maskertjes ophouden uit zelfbescherming. (Vooral lekker de muurtjes omhoog houden zodat niemand ziet wie je echt bent of om niemand dichtbij te laten; zelfs God niet!) God ziet het toch wel en kan er alleen wat aan doen als jij je hart echt open zet. Vraag Hem om Zijn liefde te showen en je ogen en oren te openen. Het verandert je leven in alleen maar positieve zin! Van mensen houden gaat dan vanzelf, van jezelf houden gaat vanzelf en lekker dicht bij Papa komen gaat vanzelf. Die tien minuutjes die je eerst voor Hem opzij zette, wordt nu automatisch een hele dag en je hele persoonlijkheid en hart zal vervulling vinden. Vruchten zullen uit je poppen zonder moeite daarvoor te hoeven te doen en onzekerheid e.d. zullen opbokken. Weet hoe God jou werkelijk ziet. In Sef. staat dat Hij zwijgt in zijn liefde voor jou en een liefdeslied zingt, Hooglied (lied der liederen) laat zien hoe passionate God van ons houdt en in Kor. staat dat het allemaal om de liefde draait. Zet je er voor open. Durf jezelf los te laten, misschien zelfs te verliezen in die liefde die Hij voor je heeft. Je leven wordt alleen maar mooier!

Mijn favorite nummer (staat ook op mijn hyves) is How He Loves Us. Ze zegt op een gegeven moment dat door de liefde van God je nooit meer hetzelfde bent en je zeker weet dat het Zijn liefde is, op het moment je het ooit ervaren hebt. En zo is dat! Hij houdt zoveel van je! Het is Zijn grootste verlangen om een hele persoonlijke liefdesrelatie met jou te hebben!